Olivia Elaine Newton
Ik knik eventjes naar Merel, we probeerden haar overeind te krijgen '' kom op meisje, je kan het '' fluisterde ik tegen haar.
Ze probeerde zelf ook weer overeind te komen, ik moedigde haar fluisterend aan en na veel hulp kwam ze overeind.
'' Probeer haar te laten lopen '' zegt Merel dan tegen me, ik knik.
Ze kijkt nog steeds naar de stalknecht en Merel '' het is goed meisje, ze doen niets .. loop maar met me mee '' fluister ik tegen haar.
Ik aaide haar voorzichtig over haar zijdezachte snuit.
Ze vestigde haar aandacht op mij en liep met me mee '' is dat de .. gouden merrie ? '' hoorde ik de stalknecht verbaasd zeggen.
Waarom wist bijna iedereen toch van de gouden merrie ?
'' Je kan goud geld aan haar verdienen ! '' riep hij uit.
Ik kijk boos achterom '' niets daarvan '' siste ik hem toe.
Merel Beaumont
Ik keek even heel erg verbaasd na de stalknecht "Gouden merrie ? wat is daar mee ? dit is gewoon ene palomino met spier wit haar niks bijzonders aan behalve die kleur." zei ik vlug.
"het zijn prachtige paarden je ziet ze zelden."
Ik keek even trots naar de merrie die weer wat bewoog.
"Hou haar goed in beweging en ik denk dat iemand vanavond bij haar in de stal moet blijven.en geef haar maar wat granen en groentes voor de vitamines."
Olivia Elaine Newton
'' Ik blijf wel bij haar in de stal '' zeg ik dan tegen Merel en de stalknecht.
'' Vind je dat goed ? '' fluister ik dan tegen haar, ze hinnikt zacht.
Ik glimlach eventjes om haar.
Ik had een behoorlijk tijdje naast haar gelopen, de stalknecht was weer naar de stallen gegaan om een stal voor Surya klaar te maken.
Merel was zich op gaan frissen, Edward was waarschijnlijk nog druk bezig met zijn werk.
Het was inmiddels donker en ik was nog steeds in de weide met de merrie.
Uiteindelijk ging ik met haar de stallen in.
Toen de staljongen verdwenen was en toen het heerlijk rustig was fluisterde ik Surya " weltrusten " toe.
Toen ik naar haar keek begon ze lichtelijk te schijnen, ik keek verbaasd naar haar.
Ze was geen witte palomino .. Dat wist ik nu zeker.
Haar haren waren ook niet wit .. Maar gewoon goudblond.
Verwonderd keek ik naar haar.
Ze duwde tegen mijn hand aan, voorzichtig legde ik mijn hand op haar.
Ik aaide haar wat, de pijn uit mijn nek ging weg en mijn arm deed ook iets minder pijn.
Uiteindelijk stopt ze met schijnen, ik had mezelf al geprobeerd te knijpen maar dit was echt.
" Dankjewel " fluisterde ik haar toe, ze wreef met haar hoofd langs mijn hoofd.
De volgende ochtend werd ik alweer vroeg wakker, Surya zag er gezond uit en stond nog steeds.
Ik ging ook staan, ik zat helemaal onder het stro maar dat deerde me niet .. Mijn jurk was toch al gescheurd en vies.
Opeens dacht ik aan het voorval van gisteravond, ik haal het verband even van mijn arm en kijk er naar.
Het was dicht gegaan, er zat nog steeds wel een wond.
Ik scheur snel een stuk van mijn jurk af en doe het weer om mijn arm.
" Het blijft wel ons geheim " fluisterde ik naar haar.
Ze hinnikte zacht.
Toen ging de staldeur open , ik kijk even op het is de stalknecht.
Hij buigt even " Mevrouw Newton u kan met de merrie de weide in " zegt hij dan.
Ik knik, en liep met Surya uiteindelijk de stal uit weer naar de weide.
In de weide haal ik het geimproviseerde hoofdstel weer van haar af zodat ze lekker vrij rond kon lopen.
Merel Beaumont
Ik had erg slecht geslapen deze nacht.
Ik was naar de kamer van Ivon gegaan.
tranen vielen op het bed.
Met mijn hand ging ik over de plek waar Ivon altijd lag.
Ik kon zijn geur nog herinneren de warmte ..
Opeens stond Edward in de deuropening.
"Het spijt me zo Merel .had ik maar wat .."
Ik keek hem aan "Hij is niet dood ik weet het zeker."
Edward kwam naast me zitten alsof ik gek ben.
"merel soms voelt het alsof de mensen die wij lief hebben niet zijn overleden en dat is een proces om het te verwerken."
Ik keek hem aan .. ik wist beter maar liet het niet merken .."Heb je al wat gevonden ene teken waar de kinderen zijn ?" Edward schudde zijn hoofd " we doen er alles aan om ze te vinden."
Edward pakte even mijn hand beet "Als ik maar dan ook iets voor je kan betekenen zeg je het maar."
Ik knikte .
Edward keek nog even na me toen die weer weg liep.
Ik zuchtte even.
Ik liep naar de vensterbank en keek na buiten.
"waar ben je toch .." fluisterde ik ..
Olivia Elaine Newton
Ik wil even richting het hek lopen als Surya opeens achter me komt staan.
Ze legt haar hoofd over mijn schouder, ik aai haar hoofd even en haar zijdezachte neus.
'' Waarom vertrouw je mij wel ?'' fluisterde ik zacht tegen haar.
Dan komt Edward weer aangelopen '' heb je goed kunnen slapen ? '' vraagt hij dan.
Ik kijk op en knik dan eventjes.
'' Ga maar lekker rennen '' zeg ik dan tegen Surya, ik hoef het geen tweede keer te zeggen en ze loopt weg.
Ik loop naar het hek toe waar Edward staat.
Merel Beaumont
Ikhad een blouse van Ivon gepakt en aangetrokken.
samen met mijn broek en laarzen.
Ik had het wel zo de blouse opgebonden dat die perfect stond.
Mijn haar had ik maar los gelaten.
Ik liep de kamer uit en liep richting de keuken.
Ik keek na de schaal met appels dat daar stond.
"Mevrouw wilt u misschien wat eten?" zei de kokkin .
Ik schudde mijn hoofd "Ik neem wel een appel." zei ik vriendelijk.
Ik pakte een mooie groene appel en liep de keuken weer uit.
Toen ik even na buiten keek zag ik Edward en Olivia samen praten.
Olivia Elaine Newton
'' Ik had toch al gezegd dat het me speet ? '' zegt Edward dan.
'' Edward daar gaat het niet om ! Je verwed me alsof ik een of ander aanhangsel ben, daarvoor dacht hij er nog niet eens aan om aan me te zitten .. ja om los te maken wat de tactiek van ons was ! En die manier van aanraken was in mijn arm snijden, me half wurgen en me slaan .. '' zeg ik dan.
'' O, ja en dan vervolgens ook nog .. gouden merrie dit, gouden merrie dat .. geen eens hallo '' zeg ik dan wat geërgerd.
'' Het spijt me Olivia, maar ik was gewoon erg verbaasd .. '' zegt hij dan.
'' Verbaasd over een paard, maar niet eens vragen hoe het met me gaat nadat er een zwaard op mijn keel gedrukt word ?! '' antwoord ik dan.
Ik draai me om en loop richting Surya, ze keek nogal schichtig door al dat geruzie '' sorry meisje het is goed '' fluister ik dan tegen haar.
Ik leg mijn hoofd tegen haar nek en er komen even wat tranen in mijn ogen.
Merel Beaumont
Ik was hun richting opgelopen ..
Maar ik hoorde opeens de ruzie.
Ik liep naar het hek toe.
"Olivia als je blieft .. je moet het hem niet kwalijk nemen .. hij houd van je en dat is wat telt.. wees blij dat je elkaar in de armen kan sluiten dat je hem nu weer kan zien." er liepen weer tranen over mijn wangen.
Edward stond achter me.
Olivia keek me via een afstand aan.
ik draaide me om na Edward .
Edward sloeg even zijn armen om me heen.
Hij wist even niks meer te zeggen.
Olivia Elaine Newton
Ik kijk even naar de grond hij sluit vast eerst Surya in zijn armen .. denk ik dan bij mezelf.
Met medelijden kijk ik naar Merel, Surya duwt met haar hoofd tegen mij aan.
'' Weet jij waar Ivon is, en de kinderen ? '' fluister ik dan tegen haar.
Ze hinnikt zacht '' waren het hun die om hulp riepen ? '' fluister ik dan tegen haar.
Nogmaals hinnikt ze zacht.
Ik kijk nog even naar Merel en dan weer naar Surya '' ben je alweer sterk genoeg ? '' fluister ik dan aan haar.
Nogmaals zacht gehinnik, ik leid haar naar het hek toe een stukje bij Edward en Merel vandaan.
Daar staat ze het toe dat ik op haar rug klim.
'' Ik ga zoeken '' zeg ik dan tegen Edward en Merel.
De stalknecht komt net aangelopen en doet het hek open, ik spoor Surya aan en ga voorbij hem de weide uit.
'' Kan je me naar de plek toe lijden ? '' fluister ik dan tegen haar.
Plots gaat ze in galop, ik houd me stevig vast.
Merel Beaumont
Ik keke geschrokken na Edward.
"Edward hou haar tegen !"
Ik keek in paniek om me heen.
"Ik wil je beste paard." riep ik tegen de stalknecht hij knikte en haalde een hengst uit de stal.
Ik sprong op zijn rug en spoorde hem aan in de hoop dat ik Olivia nog in kon halen.
"Olivia wacht niet die kant op gaan !!!" schreeuwde ik ..
Maar ze luisterde niet.
Op dat moment stak er een grote mist op ..
Ik liet het paard stappen en probeerde mijn zicht te verbeteren ..
Olivia Elaine Newton
Het trok helemaal vol met mist, ik hield me nog iets steviger vast aan Surya.
" Ik vertrouw op jou meisje, ik ken het hier niet .. Vooral niet met die mist " fluister ik dan tegen haar.
Ik laat haar iets langzamer lopen, opeens hoor ik regen en onweer.
Ik slik eventjes.
Merel Beaumont
Toen er een knal kwam van het onweer.
schrok het paard maar gelukkig kon ik dit keer het paard goed in bedwang houden.
we moesten schuilen maar waar ?
Olivia Elaine Newton
Het begint steeds harder te regenen en te onweren, de mist trok steeds verder " ik denk dat we maar beter terug kunnen keren en morgen verder zoeken " zeg ik dan tegen Surya, ze hinnikt zacht.
We keren om, na een tijdje rijden zie ik Merel opeens.
Surya word heel onrustig ik leg mijn hand op haar nek en fluister weer tegen haar.
Uiteindelijk word ze rustig " wat doe jij hier ? " vraag ik dan verbaasd aan Merel.
Merel Beaumont
"Jou zoeken .." zei ik wat geïrriteerd.
Het paard bij mij werd ok erg onrustig toen de merrie in de buurt kwam.
"rustig jongen rustig .." zei ik zacht.
De mist werd dikker en de regen werd ook maar als maar meer en meer.
Opeens kwam er weer een harde knal..
"We kunnen beter ergens schuilen !!"
Olivia Elaine Newton
" Waarom zoek je me ? Ik red me prima alleen op een paard " antwoord ik nog even.
" We zijn niet erg ver van het paleis af, we kunnen proberen daar te komen.. Het is altijd nog veiliger dan hier in de bossen " zeg ik dan wat twijfellend tegen Merel.
Merel Beaumont
.. Vind je het heel erg als ik eigenlijk niet in het paleis wil zijn ? .. zei ik zacht..
Olivia keek me even vragend aan.
Zonder wat te zeggen liep ik weer vooruit.
Olivia Elaine Newton
" Merel waarom ? En ik vind het niet erg .. Maar waar wil je anders schuilen ? " vraag ik dan aan Merel.
Merel Beaumont
Ik keek even goed ..
Opeens zag ik een schaduw door de mist heen.
..Daarheen !.. we kwamen bij een kleine grot.
het was er erg donker .
Olivia Elaine Newton
Ik stijg af van Surya, en loop de grot in.
Surya loopt gedeeltelijk met me mee de grot in, ik aai haar weer even over haar zijdezachte neus.
Merel Beaumont
Ik zadelde de hengst af en ging zelf tegen de zadel aan zitten op de grond.
Ik luisterde naar de regen die na beneden viel.
Olivia ging uiteindelijk ook zitten.
Ik had niet zo zien in praten.
Ik verstopte heel even mijn gezicht in de blouse die ik aan had.
Ik sloot heel even mijn ogen.
Mijn ogen ging langzaam weer open.
Olivia steunde met haar rug tegen de gesteente aan.
ze had een jurk aan en het leek me nu erg koud.
We konden helaas nu geen kampvuur maken want al het hout zal nat zijn.
Olivia Elaine Newton
Ik sloeg mijn armen om mezelf heen, ik had nu veel liever in een warm bad gelegen.
Ik voelde me vies en ik had het koud .. Ook had ik nu graag de armen van Edward om me heen gevoeld.
Ik kijk even naar Surya, zou ze zichzelf ook genezen hebben met dat geheimzinnige licht ? Vraag ik mezelf dan af terwijl ik naar haar kijk.
Ik trek mijn benen wat op in de hoop dat ik het nog wat warmer zou krijgen.
Hoe zou het eigenlijk komen dat ik nooit over de gouden merrie heb gehoord ? Dacht ik ook nog bij mezelf.
Ik moest even aan Edward denken, zodra ik terug bij het paleis zou zijn zou ik mijn armen om hem heen slaan, wat miste ik dat, .. maar eerst, een bad en andere kleding.
Na een poosje in de grot te hebben gezeten had ik het behoorlijk koud gekregen, de onweer stopte en het regen werd ook minder " M..M..Merel z...z..zullen w..we wwweer n..naar het p..paleis g..gaan " klappertande ik tegen haar.
Ze kijkt op en knikt langzaam, ik stijg via en steen weer op bij Surya.
Uiteindelijk rijden we langzaam richting het paleis omdat de grond in het bos nog redelijk glad was en de mist er nog steeds hing.
Wat krampachtig van de kou hield ik Surya vast, gelukkig bleef ze er rustig onder.
Na een aardig tijdje rijden kwamen we bij het paleis aan, ik zag Edwatd al bij de bewakers staan maar toen hij ons aan zag komen stopte hij gelijk en kwam hij op ons afgerend.
Surya schrikt daar van en begint te steigeren, ik houd me stevig aan haar vast.
Ik sloot mijn ogen en haal diep adem " rustig meisje " fluister ik haar toe als ik alleen haar en mijn hartslag voel.
Ik verlaag mijn eigen hartslag " alles komt goed, ik ben bij je " fluister ik haar toe.
Ze stopt met steigeren en word uiteindelijk rustig.
" I..ik z..zal haar e..eerst e..even in d..de weide z..zetten " klappertand ik dan.
Ik rijd met haar naar de weide toe terwijl Merel haar paard naar de stallen brengt.
Ik stap van Surya af en doe haar dan uiteindelijk in de weide " ik kom je zo weer opzoeken meisje " zeg ik dan nog steeds al klappertandend tegen haar.
Ik loop weer terug naar de voorkant van het paleis, Edward kijkt naar me " Olivia gaat het ? Het is gevaarlijk om alleen te gaan " zegt hij dan.
Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd tegen hem aan, wat verbaasd legt hij zijn hand op mijn rug en uiteindelijk slaat hij ook zijn armen om me heen " het gaat prima ik heb het alleen koud .. En je kent me, ik red het wel " zeg ik dan ook nog steeds wat klappertandend.
" Ga maar lekker in een warm bad, ik moet nog even iets met Merel bespreken'' zegt hij dan, hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.
Ik knik, zodra ik wegloop komt Merel net aangelopen.
Er loopt een dienstmeid met me mee.
Ik ga naar mijn kamer toe en zij maakt mijn bad klaar.
" Kan ik nog iets anders voor u doen ? " vraagt ze dan.
Ik glimlach " neem even pauze en drink iets van thee " antwoord ik dan.
Ze glimlacht terug " dankuwel mevrouw " zegt ze dan, ze maakt een reverence en loopt weg.
Ik trek mijn kleding uit en laat me dan voorzichtig zakken in het heerlijk warme bad.
Ik sluit even mijn ogen en haal diep adem .. Heerlijk..
Merel Beaumont
Edward kwam op me af gelopen.
.. Ook alles goed met jou ? .. vroeg die bezorgd.
Hij deed zijn jasje uit en deed hem om me heen.
.. Merel we hebben .. hij stopte even.
Ik keek hem aan .. We hebben iets gevonden naja de wachters die we hebben gestuurd om Ivon te gaan zoeken hebben het gevonden.. ik keek hem met grote ogen aan.
Edward had het in zijn handen en gaf het aan me.
Er vielen weer tranen over mijn wangen.. het was zijn trouwring.
alle hoop leek te verdwijnen.
Edward ving me op.
Hij sloeg zijn armen om me heen..
na een tijdje was Edward richting Olivia gegaan.
Met de ring in mijn handen zat ik buiten.
Ik keek na de bosrand.
Die man had gelijk .. er was iets in me gedoofd.
ik sloeg de jas van Edward nog wat dichter tegen me aan.
zo bleef ik uren starend na de bosrand zitten.
Olivia Elaine Newton
Ik lag met mijn ogen dicht in het bad, ik dacht na over alles wat er gebeurd was .. waar zouden Ivon en de kinderen toch zijn ? Waar wou Surya me heen brengen ? dacht ik ook nog bij mezelf.
Opeens word er op mijn deur geklopt, ik open mijn ogen en ben gelijk uit mijn gedachte '' Een momentje '' zeg ik dan.
Ik doe even mijn haar onderwater en ga dan het bad uit.
Ik knijp mijn haar nog even uit en doe dan snel even andere kleding aan.
Ditmaal wel een blouse met een broek en laarzen.
'' Kom binnen '' zeg ik dan terwijl ik mijn haar opsteek met een lint.
Edward komt binnen gelopen, ik glimlach even.
'' Genoten van je bad ? '' vraagt hij dan.
Ik knik even '' het was heerlijk '' zeg ik dan.
'' Is er wat ? '' vraag ik dan aan Edward als ik zijn gezicht zie.
Hij kijkt op '' de wachters hebben de trouwring van Ivon gevonden.. '' zegt Edward dan.
Ik blijf hem even aanstaren, ik denk na.
Hij kon niet dood zijn... of Surya is niet betrouwbaar, of ze heeft het fout..
Edward liep even op me af en sloeg zijn armen om me heen, ik leg mijn hoofd weer tegen hem aan terwijl ik nog steeds diep nadacht.
Maar Surya kan niet onbetrouwbaar zijn.. anders had ze me nooit geholpen..
'' Waar denk je over ? '' vraagt Edward.
'' Nergens over '' zeg ik dan iets te snel waardoor Edward me aankijkt.
'' Ik geloof je niet Olivia '' zegt hij dan.
'' Ik kan het niet zeggen.. '' is mijn antwoord dan, ik had Surya belooft dat ik niets zou vertellen over wat ze voor me had gedaan.
'' Je weet toch dat je me alles kan toevertrouwen ? '' zegt Edward dan.
'' Ik weet het... maar het was een belofte '' zeg ik dan.
'' Aan wie ? '' vraagt Edward.
Als ik nu zou zeggen dat het om Surya zou gaan zou hij me wel raar aankijken.. maar wat kan ik anders zeggen ?
Merel Beaumont
Ik stond op en liep richting de weide waar het zogenoemde gouden paard stond.
Het paard schrok van me "je bent ene paard van niks "schreeuwde ik .."als je echt zo'n magisch paard was had je wel mijn kinderen en man terug gebracht.." het paard hinnikte zacht en liep op me af.
ze stak haar hoofd na me toe en liet me toe om mijn hand op haar neus te leggen.
Mijn armen gingen om haar hals en ik begon te huilen.
Mijn gezicht verborg ik in haar manen.
Ze deed heel even haar hals om me heen alsof ze me wou troosten..
Ik zag de verdriet in haar ogen "je mist vast ook je familie.." zei ik zacht tegen haar.
Heel even dacht ik dat ik een traan uit haar oog zag komen.
de stalknecht kwam opeens na buiten en voor ik het wist rende de merrie van me vandaan van schrik.
"Alles goed mevrouw Beaumont ?" vroeg die toen die me gezicht zag.
Ik knikte "Nu wel.."
Ik liep de weide uit.
zonder nog maar wat te zeggen tegen de stalknecht liep ik weer richting de veranda waar ik weer ging zitten.
Mijn vingers gingen over de ring.
Ik deed even mijn zilveren hanger af en deed de ring erbij zodat ik ze beide niet kon verliezen.
Ik deed hem weer om.
Ik voelde opeens een hand op mijn schouder.
Het was die mysterieuze man weer "ik wou je geen pijn doen daarom hield ik je tegen." zei die zacht.
Hij ging naast me zitten.
"Jij bent mijn bescherm engel of niet ?" hij begon te glimlachen "zo kan je me wel noemen ja."
ik keek na hem "zal het raar klinken als ik zeg dat ik je niet nodig heb?" voor ik het wist was die weer weg.
Ik begon weer even te lachen "altijd dat verdwijnen op zulke momenten.." waarom was hij hier en waarom dat paard ? er gebeurde vreemde dingen dingen die we niet kunnen beseffen.." ik dacht nog heel even toen aan het gebed dat ik deed ik vroeg om hulp ..
en nu ik hulp krijg neem ik het niet aan..
Ik keek nog even de duisternis in ..
die mist was er niet zomaar in dat gedeelte ..
misschien verborg het wat..
Ik begon weer ietsje in me zelf te lachen.
dat word nog eens ene verhaal voor Olivia van een dood normaal middeleeuws verhaal na ene verhaal met mysteries en magie ...
Olivia Elaine Newton
Edward hief mijn hoofd op '' aan wie, Olivia ? '' vroeg hij nogmaals.
Ik kijk naar de grond '' aan Surya '' zei ik zacht.
'' Aan het paard ? '' zegt hij dan.
Ik knikte langzaam '' wat kan een paard nou weer tegen je zeggen ?! '' zegt hij dan.
'' Het is niet specifiek iets zeggen .. '' zeg ik dan.
Edward kijkt me raar aan '' ik ga even bij Merel kijken '' zeg ik tegen hem.
Ik maak me los en loop weg bij Edward.
Ik loop naar beneden toe de deur uit, al snel zie ik Merel zitten.
'' Gaat het een beetje ? '' vraag ik dan aan haar, ze schrikt even op.
Merel Beaumont
"ja het gaat.." zei ik snel..
Olivia kwam naast me zitten.
"ik ben net na Soraya geweest .." zei ik zacht.
Olivia keek even op "Ik heb het gevoel alsof ze me begrijpt net alsof ze het zelfde voelt ik dacht heel even toen ik huilde dat ze met me mee huilde."
Ik keek weer voor me uit.
"Olivia ik mis ze zo ..ik weet me geen raad ik voel me leeg .. ik hoor s'nachts het gehuil van de kinderen ze zijn nog maar een paar dagen oud en ik kan ze nu niet voeden .. en wie heeft ze straks .." Olivia sloeg weer haar armen om me heen ..
Olivia Elaine Newton
Ik slikte even en kijk naar de grond '' ik weet dat jij denkt dat de gouden merrie nergens op slaat maar.. ze.. vannacht bleef ik bij haar in de stal en ze begon te schijnen. Ze heeft mijn nek genezen en mijn arm gedeeltelijk. Ze praat met me en ze hoorde ook het help geroep wat ik hoorde, ik vroeg aan haar of het Ivon was en de kinderen en zij dacht van wel .. '' zeg ik dan zacht tegen Merel.
Merel Beaumont
Ik schudde mijn hoofd "de wachters hebben de ring op een andere plek gevonden .. en de kinderen heb ik een vermoeden dat een dienstmeid ze heeft meegenomen na de bergen . maar ik weet niet zeker welke pad .."
Ik wou niet verder gaan op het schijnen van het paard .. op dit moment was dat niet waar mijn hoofd naar toe wou.
Ik stond op "Ik ga morgen gewoon de richting op waar ze de ring hebben gevonden ik neem één van de paarden van Edward en dan hopen dat we meer te weten komen .." zei ik dapper maar zo dapper voelde dat niet aan.
Olivia Elaine Newton
Ik dacht even na '' zal ik met je meegaan, met Surya ? '' vraag ik dan aan Merel.
Op het moment dat ik de naam van Surya uitsprak hoorde ik een hinnik vanaf de weide komen.
Ik moest even zacht lachen '' het is goed meisje '' riep ik haar toe.
Dan kijk ik Merel weer aan.
Merel Beaumont
"is goed maar ik heb even geen zin meer in dat hokus spokus als je snapt wat ik bedoel." zei ik even.
Ik kon dat er even niet meer bij hebben.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?